In de krant las ik dat Breda na 56 dagen, onbeheerde auto’s wegsleept. Deze “weesvoertuigen” gaan naar de sloop, als ze na dertien weken niet door de eigenaar zijn opgehaald. Een aantal dagen later is er een artikel over woningen die al meer dan een jaar niet bewoond worden. Moeten die onteigend of gesloopt worden? Dat zijn vragen die bij de gemeente en heel veel woningzoekenden naar boven komen.

Een voorbeeld hebben we in ons eigen dorp Ulvenhout. Breed werd het pand aan de Molenstraat in dezelfde krant al beschreven. Terecht komen buren van het pand in verweer. Meer dan veertien jaar staat dit pand daar al te verpauperen en de eigenaar doet niets.
Ik kan me nog herinneren dat vroeger bij woningen die niet meer bewoond werden een bord boven de voordeur werd gespijkerd met de tekst “Onbewoonbaar verklaarde woning “.
Zo’n huis werd dan na een korte tijd gesloopt om er nieuwbouw voor in de plaats te zetten. De entree van Ulvenhout zou er in ieder geval baat bij hebben.

Woningnood na 1945

Woningnood is er al van na de tweede wereldoorlog. Veel jongeren van toen konden ook niet aan een huis komen. Er werd in die tijd veel beroep gedaan op ouders en bekenden om bij hen in te mogen wonen. Mensen die kamers over hadden gingen die verhuren. Ik ken een stel dat in de schuur bij De Fazanterie een paar kamertjes timmerde om in te wonen. Aan de ene kant van de schuur stonden de paarden van Staatsbosbeheer en aan de andere kant werd hun dochter geboren. Even kwam er in de vijftiger jaren een opleving met sociale nieuwbouw en subsidies bij nieuwbouw voor jongeren. Maar snel liep de nood weer op en die is eigenlijk niet meer opgelost.

Bogaerswoningen 1964

Vanaf 1962 was P. Bogaers minister van Volkshuisvesting en Bouwnijverheid. Hij was een doorzetter eerste klas, hij voerde de woonproductie op naar 100.000 per jaar. Ontvouwde in 1964 plannen voor huurharmonisatie, waardoor de verschillen tussen de huurprijs van bestaande en nieuwbouwwoningen werden verkleind.
Woningen voor jongeren was een van zijn doelstellingen. Hij kwam met een plan dat gemeenten bouwgronden beschikbaar moesten stellen voor de bouw van goedkope woningen voor starters. De gemeente Nieuw-Ginneken speelde op dit plan in, mede door invloed van Burgemeester de Kort die ook fractievoorzitter van de Katholieke Volkspartij (KVP) in de tweede kamer was.

Geen tegels

Er kwam een bouwplan voor in eerste instantie acht twee-onder-een-kapwoningen en een blok van drie woningen aan de Gareelstraat in Ulvenhout. De woningen waren aan strenge regels gebonden. De prijs, inclusief grond, mocht niet hoger zijn dan 20.000 gulden. Alleen noodzakelijke zaken waren in de woningen toegestaan. Wat inhield: geen tegels in de woning alleen op de vloer van de badruimte. In de keuken was een klein keukenblok met gasaansluiting. De elektriciteit was met zwartopbouw stopcontacten en de verwarming was met kolenkachels. Een fijne bijkomstigheid was ook nog dat we 1000 gulden subsidie kregen, wanneer we ons aan de voorschriften hielden.

Ook wij, pas getrouwd, hebben vijf jaar met plezier in zo’n woning gewoond.
Wanneer je dit alles afzet naar deze tijd klinkt het als een sprookje, maar ook toen moesten we ieder dubbeltje omdraaien alvorens het uit te geven.

Peer van’t Gatbroek.

Meer lezen van Peer? Klik op Mijmeringenvan Peer van 't Gatbroek