Het begint met vlaggen die uitgehangen worden. Soms slingert er een schooltas aan. Vorige week zag ik er zelfs een tweede vlag erbij hangen. Het was die van de school, Curio. Daarna volgen de musicals van groep acht. Als dan ook in stille straten het vergeelde onkruid hoog staat, weet je: De schoolvakanties zijn begonnen.

Thuis slapen

Wij gingen aan het eind van het laatste jaar van de basisschool een paar dagen op kamp. Het kan niet verder weggeweest zijn dan Strijbeek of Galder, want we fietsten elke dag heen en weer en sliepen gewoon thuis. In een boerenschuur had ieder groepje een eigen hoek. Ik hoorde bij de Boekenwurmen. Dat was eigenlijk een geuzennaam want wij waren de saaie kinderen, die lezen leuk vonden en altijd eerst de kat uit de boom keken. Tijdens die dagen deden we speurtochten en als het regende, spelletjes. Ook bereidde elk groepje een stukje voor, voor de laatste avond als onze ouders ons kwamen ophalen.

 
Mooie boodschap

Toch had je in die tijd al musicals voor schoolkinderen. Tegenwoordig is de eindmusical van groep acht een echte Nederlandse traditie. En een serieuze bedrijfstak, je kunt ze gewoon kant en klaar bestellen. Het is ook niet simpel om een goede kindermusical te maken. Er moet een groot aantal gevarieerde rollen te vergeven zijn, zodat alle kinderen van de klas kunnen stralen. Het moet een goed lopend verhaal hebben met een mooie boodschap. De liedjes moeten pakkend en gevarieerd zijn.

Spanning

Het samen instuderen van de eindmusical zorgt voor saamhorigheid maar ook voor spanning. Weken wordt er hard aan gewerkt. De ontlading van al die spanning volgt na de opvoering van de musical. Gisteravond was ik bij de musical van mijn jongste nichtje. Ze had ’s middags bij de laatste repetitie een beetje moeten huilen net als de rest van de klas, vertelde ze. Gelukkig liep in de uitvoering alles als een trein. Daar ging het verhaal ook over: een trein die vastliep bij Bijster. Bij het slotlied klapte de zaal vol enthousiasme mee. Op het toneel gingen de musicalsterren nog meer stralen.

Button

Ik herinner me dat ook wij al weken van tevoren bezig waren. Er moest behalve een naam ook een button en een lied komen. We maakten boekjes waarin elk groepslid een wens speciaal voor jou schreef. De spanning bouwde op richting de bonte avond.

Maar er is nog een overeenkomst bij de aanstaande brugklassers van toen en nu. Het is de eerste keer dat je beseft dat aan iets nieuws beginnen ook betekent dat je iets waardevols achterlaat. Of je nu boekenwurm bent of musicalster.