“We hebben de lachspieren weer even goed kunnen laten werken”, klonk het afgelopen weekend bij de Pekhoeve. Daar voerde Toneelvereniging Ulvenhout de Nederlandse première op van het blijspel ‘Dan bel ik de rijdende rechter wel’. Schrijver Nico Torrenga was zaterdagavond zelf aanwezig. “Ik was erbij en het was geweldig”.

Verrassend

Zoals we gewend zijn, was het weer genieten van een hilarische voorstelling vol verrassende wendingen: met een ruzie die geen ruzie (meer) is, en een rechter die geen rechter blijkt te zijn. Doodstil, het gehucht waar het blijspel zich afspeelt, doet zijn naam duidelijk geen eer aan.

Ruzie

Gepensioneerd timmerman Henk Poort (Wim van Gurp) en zijn echtgenote Fien (Birgit Zieleman) zijn volkse types die geregeld met elkaar in de clinch liggen, “maar niet meer dan 10 keer per dag.” Ze hebben ruzie gekregen met hun “mierzoete” buren Pepijn (Guido Kuitert) en Maan (Cindy van der Meer) Lankhorst, omdat Henk de reparatie van hun dakkapel niet heeft afgemaakt. Daarom hebben zij mr. Frank Broekmans ingeschakeld. Presentator Ingmar Vink (Jurgen Stoop) komt met de wat stuntelige cameravrouw Flora (Jos Goos) de opnames voorbereiden.

Vader

Buurvrouw Sjaantje Slijkhuizen (Tonnie van der Mispel) is flink zenuwachtig. Ook haar 42-jarige zoon Jan (Rick Roovers), een zeer overtuigende nerd die door Sjaantje als een klein kind behandeld wordt, kijkt uit naar de komst van de rechter, die volgens Sjaantje zijn vader is. Mr. Broekmans leidt alleen net aan ‘de horecaziekte’ en stuurt zijn tweelingbroer, acteur Tom (Erik Reinieren).

Spel

De ruzie is eigenlijk al bijgelegd. Om de boete voor contractbreuk te voorkomen, besluiten de betrokkenen dat niet te vertellen en beschuldigen ze elkaar van alles en nog wat. Henk zou een alcoholist zijn die buurvrouw Sjaantje met de verrekijker begluurt als ze in de tuin ligt te zonnen. Maan is volgens Fien aan de drugs, heeft Fiens vogelhuis gemolesteerd en “onze (tuinkabouter, red.) Klaas twee weken gegijzeld”.

Oordeel

De zogenaamde mr. Broekmans hoort het aan en moet zich gaan beraden op een uitspraak. Hij is behoorlijk van slag, want hij heeft Sjaantje herkend als een oude vakantieliefde. Is het toeval dat hij dezelfde tic heeft als Jantje?
Voor de rechtszaak neemt een aantal spelers plaats in de zaal en is er ook een rol voor het publiek weggelegd. Het oordeel luidt, dat de families Poort en Lankhorst een schutting moeten plaatsen.

Eind goed…

Als ‘rechter’ Broekmans komt controleren of zijn uitspraak is uitgevoerd, vertelt Sjaantje hem dat Jan zijn kind is. Tom wist niet dat Sjaantje zwanger was en is al die tijd verliefd op haar gebleven. De families Poort en Lankhorst bekennen dat de ruzie allang is opgelost. De schutting is wat hen betreft niet nodig. Die gaat mee naar Sjaantje en Tom. En Jantje? Die hoopt op een mooie toekomst met Madelief van de Jumbo.

Succes

Volgens trouwe bezoekers van de voorstellingen van Toneelvereniging Ulvenhout was dit optreden een van de leukste van de afgelopen jaren. Naast het spel van de acteurs is dat zeker ook te danken aan de regie (Ingeborg van den Maagdenberg), grime en kleding (Nicole Reinieren), het decor (Rob Zieleman, Koen Vrins, Paul Melisse), licht en geluid (Pim van Overloop, Koen Vrins, Paul Melisse), souffleuse Maartje Goos en toneelmeester Karin Cornelissen.

Complimenten

Ook Nico Torrenga is zeer te spreken over de voorstelling. “Als auteur een première bijwonen, is net zo spannend als op de planken staan. Je hebt een beeld in je hoofd hoe het gebracht moet worden en of een vereniging dat eruit haalt wat erin zit, is maar de vraag. Toneelvereniging Ulvenhout heeft bewezen dat hun dit is toevertrouwd.
Het stuk werd met veel furore gebracht. Het toneel was zeer goed verzorgd, met name het derde bedrijf was zeer creatief ingevuld. Het was spel van de acteurs was zeer vermakelijk, wat mede door het enthousiasme van de zaal werd bevestigd. Ik kijk terug op een zeer geslaagde avond, waar mijn geesteskind meer dan goed uit de verf is gekomen.”