Vorig jaar zaaide ik prei. Niet mijn favoriet op zand, wel een heerlijke groente, dus daar gingen ze de grond in. Al snel werden het mooie sprietjes, die ik ietwat aan de late kant uitzette op een mooi preibedje. Netjes zoals ik ooit lang geleden leerde: je zoekt de mooiste sprietjes uit, bovenkantjes eraf, een bedje voorbereiden met voorgeprikte gaatjes waarin de preiplantjes komen te staan, plantjes erin en vooral de plantgaatjes niet dichtmaken. Tot zover...

De prei groeide redelijk voorspoedig op, maar bleef uiteindelijk toch klein. Uit eerdere jaren had ik ervaring met prei lang op het veld laten staan, omdat er in het voorjaar (dus over de winter heen) dan nog een groeiperiode komt. Dus in maart had ik ‘overwinterde’ preiplanten.

Ik oogstte er een paar die inderdaad in maart en april weer groeiden, maar er waren er ook een stel die al dreigden door te schieten. Ik was druk met van al en opeens hadden er een aantal echt bloemstengels.

Omdat ze me niet in de weg stonden besloot ik ze gewoon eens door te laten schieten. Van uien vind ik de bloem, een grote bolachtige bloem prachtig, dus ik was benieuwd naar mijn prei’bloemen’. Het duurde weeeeken maar inderdaad verschenen er eindelijk bollen. Prachtig mooi. Ik liet ze staan. Wie weet komt er vanuit die bloem ook zaad?

Het duurde en duurde en ze bleven prachtig. Het zal je niet ontgaan zijn dat het dit voorjaar bizar vaak en veel regende. Dat hield in dat we ook niet echt veel op de tuin waren. En toen het eindelijk een beetje weer werd, was het tijd om het oude preiveld te ruimen. Ik begon de bollen af te knippen, besloot er een paar thuis in een vaas te zetten en toen ontdekte ik bij een paar preibloem wat raars. Er waren allemaal groene sprietjes opgeschoten vanuit de bloem. Het leken wel minipreitjes. Zo vanuit die bol…

Eigenlijk leken het net hele kleine knoflookplantjes, dicht op die bol. Ik was verbijsterd; dat had ik nog nooit gezien. Het was ook maar bij een stuk of drie, misschien vier bollen. Ik besloot een experiment te doen, plukte de miniplantjes los en zette ze in de grond. Zouden dat preitjes worden?

En ja hoor, tot mijn grote verrassing hebben we nu drie bedjes met minipreitjes, sprankelend groen, lekker groeiend…

Echt weer zo’n wondertje.

Fijne dag